چگونه دو نیسان لیف به مقاوم‌تر شدن یک فرودگاه منطقه‌ای کمک می‌کنند

 

همه چیز در مورد آینده افتضاح نیست. مثل ماشین‌های برقی. مطمئناً، یک چیز هست که ماشین‌های دایناسورسوز بهتر انجام می‌دهند - توقف‌های کوتاه برای سوخت‌گیری - اما حتی کم‌مصرف‌ترین ماشین‌های برقی هم هنوز چندین برابر بهتر از معادل بنزینی خود هستند. در واقع آنقدر بهتر که تمام انرژی اضافی مورد نیاز برای ساخت باتری را ظرف یک یا دو سال جبران می‌کنند. آنها بی‌صداتر و رانندگی با آنها آسان است. و در مواقع ضروری، می‌توانند خانه شما را از گاراژ برق‌رسانی کنند. یا در مورد یک فرودگاه چطور؟

خب، ما در مورد یک فرودگاه بین‌المللی بزرگ صحبت نمی‌کنیم (اگرچه واقعاً باید با کسی در فرودگاه بین‌المللی دالس در مورد ایده‌ام برای برقی کردن آن سالن‌های سیار به سبک Space 1999 در مقطعی صحبت کنم). اما در شهرستان هامبولت، کالیفرنیا، یک ریزشبکه در فرودگاه ساحل ردوود وجود دارد که اکنون شارژ دو طرفه و یک جفت نیسان لیف برقی را در عملکرد خود ادغام کرده است.

این ریزشبکه از سال ۲۰۲۱ با یک آرایه خورشیدی ۲.۲ مگاواتی، ۸.۹ مگاوات ساعت باتری ذخیره‌سازی و یک سیستم خورشیدی ۳۰۰ کیلوواتی با کنتور خالص در حال فعالیت است. این ریزشبکه می‌تواند برق اضافی را به شبکه محلی PG&E بازگرداند و از همان شبکه برق نیرو بگیرد، اما در صورت قطعی برق، ریزشبکه می‌تواند فرودگاه را سرپا و عملیاتی نگه دارد.

بازسازی یک لیف قدیمی

یکی از لیف‌ها (مدل سال ۲۰۲۱) توسط بخش هوانوردی شهرستان هامبولت خریداری شده است، و دیگری مدل سال ۲۰۲۰ است که توسط نیسان ارائه شده است. اینها نسل قبلی لیف هستند که اخیراً با آن رانندگی کردیم و هنوز هم برای شارژ سریع DC به CHAdeMO متکی هستند. اما لیف نسل دوم همیشه قادر به اتصال خودرو به شبکه بود. فقط تا جایی که من می‌دانم، هیچ‌کس در آمریکای شمالی یک پایلوت برای انجام این کار راه‌اندازی نکرده است. ما شاهد ورود اتوبوس‌های مدرسه و اف-۱۵۰ها به بازی V2G بوده‌ایم و خوب است که می‌بینیم نسل دوم لیف بالاخره این پتانسیل را در آمریکای شمالی محقق می‌کند، حتی اگر به تازگی با یک مدل بهبود یافته جایگزین شده باشد.

وقتی کارکنان از لیف‌ها به عنوان وسیله نقلیه استفاده نمی‌کنند، به هر یک از چهار شارژر دو طرفه در محل متصل می‌شوند. این شارژرها توسط شرکت Fermata Energy ساخته شده‌اند که پلتفرم بهینه‌سازی خودرو به همه چیز را نیز توسعه داده است.

دیوید کارتر، مهندس ارشد مرکز تحقیقات انرژی شاتز در دانشگاه پلی‌تکنیک هامبولت، می‌گوید: «ما مفتخریم که ادغام فنی این پروژه آزمایشی مهم را رهبری کرده‌ایم که تاب‌آوری محلی و کربن‌زدایی عمیق را پیش می‌برد و می‌تواند نقش مهمی در ریزشبکه‌های اجتماعی که در سراسر ساحل شمالی روستایی کالیفرنیا و فراتر از آن توسعه می‌یابند، ایفا کند.»

اگر سایت «جزیره‌ای» باشد - از شبکه اصلی جدا شده باشد - خودروها می‌توانند به صورت دو طرفه به کار خود ادامه دهند، مادامی که ذخیره باتری ریزشبکه نه آنقدر پر باشد که قابل پذیرش نباشد و نه آنقدر خالی که قابل تأمین نباشد. اما حتی در چنین شرایطی، اگر باتری‌ها خیلی پر باشند، ریزشبکه می‌تواند انرژی خورشیدی اضافی را به لیف‌ها ارسال کند، یا لیف‌ها را برای افزودن انرژی به مخزن اصلی تخلیه کند. این سیستم همچنین در صورت اضطراری بودن شبکه کالیفرنیا، به ورودی آن پاسخ می‌دهد و برای جلوگیری از خاموشی، برق بیشتری اضافه می‌کند.

مایک دلانی، معاون رئیس، مشارکت‌های خدماتی و نوآوری، PG&E، گفت: «ادغام شارژرهای دو طرفه و خودروهای برقی در ریزشبکه فرودگاه ردوود کوست، یک راه‌حل نوآورانه است که ظرفیت سایت را گسترش می‌دهد، قابلیت تأمین انرژی فرودگاه را در هنگام قطع شبکه محلی افزایش می‌دهد و منبع انرژی پاک دیگری را برای تضمین پایداری شبکه سراسری ایالت فراهم می‌کند. این پروژه فناوری‌های نوآورانه ارتباط خودرو با ریزشبکه (V2M) را به نمایش می‌گذارد و نشان می‌دهد که چگونه خودروهای برقی می‌توانند از نیازهای انرژی محلی و تاب‌آوری شبکه پشتیبانی کنند.»

منبع